موزه زمان با مجموعه ای ارزشمند از ابزارهای زمانسنجی، تاریخ گذشته بر لحظه لحظه زندگی بشریت را روایت می کند؛ مکانی که ذهن هر بازدیدکننده ای را به چالش می کشاند.

اما آنچه در جای جای این مرکز زیبا، چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند، نمایشی بی نظیر از هنر و معماری ایرانی که حاصل بیش از ۱۲ سال تلاش هنرمندان و استادان چیره دست است.

گچبری های بی نظیر با طرح های اسلیمی همچون شاخه هایی از برگ و گل رویده بر جسم و جان بنا، آجر کاری و مقرنس کاریهایی که نظم هنر ایرانی را به رخ می کشد؛ معرق کاری های نقش بسته بر دیوارها، همنشینی تکه های کاشی رنگی در کنار هم و همچنین گره چینی های بکار رفته در پنجره ها و درهای این بنا، بازتابی از هندسه در هم تنیده شیشه و چوب و رنگ، خود شاهدیست بر دمیدن هنـر با شکوه هنرمندان ایـرانی در کالبد زمـان.

          ساختمان این مرکز با حدود ۷۰۰ متر مربع زیر بنا در محوطه ای با مساحت حدود ۵۰۰۰ متر مربع واقع شده است. این بنا با حدود ۸۰ سال قدمت در زمان گذشته از خشت و گل ساخته شده بود و اسکلتی چوبی داشت ولی پس از چندی مورد مرمت قرار گرفت و به صورت اسکلت آهنی در آمد و تغییراتی نیز در داخل بنا صورت پذیرفت. البته گفتنی ست که پیشینه این باغ دوره قاجاریه برمی گردد.

    مهندس ابتکار، مهندس مشاور ساختمان بود و استاد کاشی  و حاج رمضان عباسیان نیز به عنوان معمار در این بنا مشغول به کار بودند. سپس در سال ۱۳۴۵ ه.ش از حاج عبدالکریم نوید تهرانی جهت انجام گچبری ساختمان دعوت کردند که حدود ۴۰ نفر نیز در این کار با ایشان همکاری می کردند.کارگچبری این بنا از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۶ خورشیدی به طول انجامید.

استاد کاران و گچبرهای  صاحب سبک و بنام آن زمان همچون حاج عبدالکریم نوید تهرانی، استاد فرهاد یحیی پور، استاد محمد یحیی پور، استاد حسن جعفری، عباس عباسیان، استاد نعمت، استاد شیخ فرج، استاد یحیی برجردی، حاج کاظم، حسن کوزه گر ، حسین باقری ، حاج حسین آهنگر ، حاج اکبر رستم پیشه ، احمد موسیوند ، علی صادقی ، اسکندر صادقی ، حاج ماشاءا… قزوینی ، محمد علی اعلائی ، استاد حبیب ، استاد حسن تهرانی ، حاج علی شیخی ، برادران عشقی ، برادران روحانی ، حاج عباس شهوندی واستاد غلامحسین در این مکان به هنر نمایی پرداخته اند.

گچبری های عمارت موزه زمان از نظر تنوع در نوع خود بینظیرند. نقوش گیاهی وگل های متنوع از نوع مینا و رز و چدن ها وگچبری های مشبک و گچبری منحصر به فرد و ایرانی اتاق اصفهانی ها اثر برادران روحانی، بر غنای هنر گچبری این عمارت می افزایند.

از دیگر شاخصهای هنری این بنا میتوان به هنر گره چینی چوبی درها و پنجره ها اشاره کرد که کار دستان هنرمند استادانی همچون حاج محمد کاشی و استاد حسین است. بر روی دیوارهای اطراف این بنا آجرکاری ها ، مقرنس کاریها و کاشی کاری های زیبایی انجام شده است که ذوق و خلاقیت هنرمندان ایرانی را به تصویر می کشد.

در سال ۱۳۷۸ هجری خورشیدی به همت اداره کل موزه های وقت بنیاد که هم اکنون به موسسه فرهنگی موزه های بنیاد تغییر نام داده است، این مجموعه با نمایش ابزار زمان سنجی ابتدایی و مکانیکی نظیر انواع ساعت های رومیزی، دیواری، مچی، جیبی  و نیز مجموعه ای از تقویم ها به «موزه زمان» تبدیل شد و در معرض بازدید عموم قرار گرفت . لازم به ذکر است که در سال ۱۳۸۲ این عمارت طی شماره ۱۰۸۶۸ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

مسیر دسترسی به موزه:

دسترسی از طریق مترو: خط یک مترو، ایستگاه مترو تجریش، خیابان ولیعصر(عج)، خیابان شهید فلاحی (زعفرانیه)، تقاطع پرزین بغدادی، پلاک۶

دسترسی از طریق بی آر تی: خط بی آرتی راه آهن به سمت تجریش، بعد از پل پارک وی، ایستگاه باغ فردوس، خیابان شهید فلاحی(زعفرانیه)تقاطع پرزین بغدادی، پلاک۶

دسترسی از طریق تاکسی: خط تاکسی تجریش به سمت سه راه آصف، خیابان شهید فلاحی(زعفرانیه) تقاطع پرزین بغدادی، پلاک۶

تعرفه بلیت:

  • بها بلیت بازدید کنندگان داخلی تمام بهاء ۶۰۰,۰۰۰ ریال
  • بها بلیت تخفیف دار ۴۵۰,۰۰۰ ریال
  • بها بلیت بازدیدکنندگان خارجی ۷,۵۰۰,۰۰۰ ریال
  • بهابلیت ورودی محوطه ۲۰۰,۰۰۰ ریال