موسیقی به عنوان اولین هنر از هنرهای هفتگانه، همواره نقش بسزایی در زندگی اجتماعی و شخصی افراد داشته‌است. به گونه‌ای که موسیقی را زبان مشترک ملت‌ها می‌نامند. به عبارتی موسیقی زبان بیان احساسات و راوی غرایز و هیجانات درونی و زیبایی آن‌هاست.
اثرگذاری موسیقی در زندگی افراد موجب شد تلاش‌های بسیاری در ثبت و ضبط قطعات موسیقی انجام شود تا بتوان از شنیدن یک قطعه موسیقی به اندازه حضور در یک کنسرت لذت برد.
گرامافون نه به شکل امروزی اولین بار توسط لئون اسکات در سال ۱۸۵۷ میلادی اختراع شد. این اولین وسیله ضبط و ثبت صدا بود اما دستگاه قابلیت اجرای مجدد قطعات ضبط شده را نداشت و بیشتر یک پدیده عجیب در مرحله آزمایشگاهی بود. کمی بعدتر توماس ادیسون در سال ۱۸۷۷ میلادی توانست ایرادهای دستگاه اسکات را رفع و دستگاه فونوگراف را اختراع کند. فونوگراف وسیله‌ای برای ضبط و بازتولید صدا به صورت مکانیکی بود. نحوه کارکرد آن وجود غلطکی بود که سوزن بر روی آن قرار می‌گرفت و صداهای ضبط شده را به علائم الکتریکی و سپس به صوت تبدیل می‌کرد. گرامافون ده سال بعد، در ۱۸۸۷ میلادی توسط امیل برلینر (Emile Berliner) اختراع و در آمریکا ثبت شد. دستگاه برلینر که او نام گرامافون را بر آن گذاشت دارای یک صفحه دیسکی بود که برای ضبط صدا از طریق سوزن شیارهایی بر روی دیسک ایجاد می‌کرد. سپس صدای ضبط شده از طریق سوزن دیگری خوانده و از طریق دستگاه پخش می‌شد.
گرامافون یکی از وسایلی بود که در سفر ناصرالدین شاه به فرنگ برای اولین بار وارد ایران شد. بعد از او در دوره مظفرالدین شاه چندین دستگاه گرامافون توسط وی و اطرافیان خریداری و به ایران آورده شد. در سفرنامه دوم مظفرالدین شاه آمده:
“چیز خیلی غریبی که تعجب کردیم این بود که از مفخم الدوله وزیر مختار مقیم ینگه دنیا (آمریکا) فنگراف (گرامافون) خواسته بودیم که سلندر او به قدر یک فشنگ باشد، حالا که فنگراف را خریده است، صورت (فاکتور) فرستاده چهارصد تومان خریده در صورتی‌که خودمان فرنگستان که بودیم یک فنگرافی خیلی بزرگ و خوب را هشتاد تومان خریدیم. اگر می‌دانستیم که چهارصد تومان می‌شود هرگز نمی‌خریدیم ولی چون فرمایش داده بودیم، دیگر نمی‌شد پس بدهیم.” (سفرنامه مظفرالدین شاه به فرنگ، به کوشش احمد خاتمی، ۱۳۹۱: ۱۲)
گرامافون‌ها رفته رفته در اشکال و ابعاد کوچک‌تر توسط شرکت‌های تولید کننده عرضه شد، یکی از این شرکت‌ها، فیلیپس بود که به تولید انواع گرامافون، رادیو و ضبط صوت می‌پرداخت.
